جشنواره فجر | «چرا گریه نمی‌کنی؟»؛ از چالهٔ پوچی به چاه ابتذال
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۲۸۰۲۸
گروه زندگی: خبر دارید که ما امسال با یک بقچه متر و معیار برای سنجش خوبی‌ها، زیبایی‌ها و احساسات خوشایند به جشنواره‌ی فیلم فجر رفتیم و فیلم‌ها را با این متر و معیارها وجب کردیم. چه فیلم‌هایی که چند تا متر اضافه برای اندازه گرفتن زیبایی‌هایشان لازم‌مان شد و چه فیلم‌ها که همان وجب اول را هم نشد که کامل در نظر بگیریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
القصه این از آن فیلم‌هایی است که خودمان هم خوش نداریم زیاد درباره‌اش صغری کبری بچینیم. نکات را از نظر بگذرانید. شاید با ما هم‌نظر بودید...
نکات مهمی که باید یادآوری کنیم
همان طور که در گزارش‌های قبل گفتیم ما در گروه «زندگی» قرار نیست پا در کفش منتقدان سینما کنیم و نقد فنی انجام بدهیم. پس با کارگردانی و بازی و... کاری نداریم. می‌خواهیم از دریچهٔ زندگی و کلیدواژه‌هایی که در سبک زندگی و حال خوب، برایمان حیاتی است، فیلم‌ها را بررسی کنیم و نهایتاً ببینیم فیلم‌های امسال تا چه حد هم‌جهت با ارزش‌ها و سبک زندگی ایرانی اسلامی هستند.
فکر کردیم شاید همراهان عزیزمان در گروه زندگی دوست داشته باشند آثار سینمایی جشنوارهٔ فجر را از نگاه زندگی ببینند و بعضی از آنها را برای تماشا در اکران عمومی انتخاب کنند.
راستی؛ نگران لو رفتن قصه نباشید. ما تا همان حدی قصه را باز می‌کنیم که عوامل فیلم در مصاحبه‌ها و نشست خبری دربارهٔ قصه گفته‌اند؛ مگر در پرداختن به جزئیاتی که به قصه و پایان فیلم لطمه نمی‌زند.
ماجرا از چه قرار است؟
«چرا گریه نمی‌کنی؟» داستان مردی است که بعد از مرگ پدر و مادرش، سرپرستی برادر کوچکتر خود را برعهده می‌گیرد و وقتی او هم می‌میرد، مرد دچار پوچی و نوعی بی‌اعتنایی به زندگی و اطرافیان می‌شود. اما بزرگترین مشکل خود را ناتوانی در گریه کردن بیان می‌کند و تمام تلاش خودش و اطرافیانش هم به رفع این مسأله معطوف می‌شود.
به نظر می‌رسد هدف ساخت یک فیلم کمدی فلسفی بوده، که البته محقق نشده و در عوض ملغمه‌ای از انواع ناهنجاری‌ها و رفتارهای خلاف فرهنگ گرد آمده است. اجازه بدهید از کلیات بگذریم و به سراغ نکات جزئی فیلم برویم.
چرا زیرآب فرزندآوری را می‌زنید؟
آموزه‌ها و حرف‌های ضد فرزندآوری در فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟» موج می‌زند. شخصیت اصلی فیلم (علی) که مخالف بچه‌دار شدن است می‌گوید «توی این دنیای کثافت چرا بچه‌دار بشیم؟». طرف مخالف که اتفاقاً اصرار دارد بچه‌دار شود، پاسخی هم‌جهت با نظر علی می‌دهد: «دنیا هیچ وقت جای خوبی برای بچه‌ها نبوده!».
در قسمتی دیگر از فیلم دوست علی تعریف می‌کند وقتی با همسرش به مشکل برخورده، تصمیم گرفته‌اند بچه‌دار شوند و ادامه می‌دهد «وقتی بچه‌دار شدیم آن‌قدر وحشتناک بود که همهٔ مشکلات‌مان را فراموش کردیم.».
چه چیزی در بچه‌دار شدن آن‌قدر وحشتناک است؟ چرا در فیلم که ابزاری برای فرهنگ‌سازی و انتقال پیام است، دقیقاً عکس سیاست‌های کلان کشور تبلیغ و ترویج می‌شود؟ چرا نظارتی بر این گونه مسائل در فیلم‌ها نیست؟
حق تمسخر دین را ندارید!
در فیلم عمه‌ای وجود دارد که احتمالاً قرار بوده نقش آن را ثریا قاسمی یا کسی در آن سن و سال بازی کند که وقتی قبول نکرده، نقش را به هانیه توسلی سپرده‌اند! عمه‌ای که در فیلم «داف» نامیده می‌شود و البته با همان وضعیت ظاهری، عقاید یک «خانم جلسه‌ای» را دارد و حرف‌های یک «منبری» را می‌زند. این ضدیت فرم و محتوای عمه (!)، در صحنه‌هایی از فیلم به نوعی باعث تمسخر و توهین به مذهب و اعتقادات مذهبی شده. گاهی هم این مسائل صراحتاً به باد تمسخر گرفته می‌شود.
مثلاً جایی که همسر علی روایتی دربارهٔ نماز باران می‌گوید، علی و دختری که تازه با او آشنا شده، نگاه عاقل اندر سفیهی به همسر علی می‌اندازند و می‌گویند «این داستان‌ها برامون جالب نیست!». یا جایی دیگر علی در جواب عمه‌اش که دربارهٔ مسائل مذهبی حرف می‌زند، می‌گوید «این حرف‌ها رو آخوندها درست کردن!».
عمه در جایی دیگر به علی می‌گوید «مشکلاتت رو با بارگاه الهی کنار بذار تا بتونی گریه کنی.» و برای اینکه به گریه کردن علی کمک کند، او را به هیئت می‌برد. البته باز هم موفقیتی حاصل نمی‌شود. در تمام این‌ها نوعی کنایه زدن و تمسخر می‌بینیم.
اگر فیلم در انتها مخاطب را به این نتیجه می‌رساند که اظهارات علی اشتباه است، می‌توانستیم امیدوار باشیم هدف توهین به دین و مذهب نبوده. اما متأسفانه چنین اتفاقی نمی‌افتد!
ابتذال رابطهٔ زوجی!
وقتی عمهٔ کاریکاتوری فیلم متوجه می‌شود علی با دختری وارد رابطه شده، می‌گوید «یه صیغهٔ محرمیت بین خودتون بخونید که به گناه نیفتید.». اما در صحنه‌های مختلف فیلم، بی‌مبالاتی در ارتباط با نامحرم را به شکل‌های مختلف می‌بینیم. بدون اینکه به گناه یا آسیب‌زا بودن این ارتباطات اشاره‌ای شود. برعکس، این ارتباطات جذاب، دلچسب و نجات‌بخش نمایش داده می‌شود.
تقریباً نیمه‌های فیلم متوجه می‌شویم علی همسری دارد که با او زندگی نمی‌کند. در واقع قبل از جدایی از همسرش، با فرد دیگری وارد رابطه شده است. همزمان که همسر علی در خانه است، دختر جدید نیز وارد می‌شود و در صحنهٔ بعد می‌بینیم که بین این دو زن رابطه‌ای دوستانه شکل گرفته.
رابطهٔ صمیمانهٔ دو رأس یک مثلث عشقی که هیچ آشنایی و اشتراکی جز مرد مورد نظر ندارند، کجای دنیا طبیعی است؟ اصلاً دنیا را بی‌خیال! در همین ایران خودمان به هم رسیدن دو هوو نتیجه‌ای جز گیس و گیس‌کشی در بر دارد؟ کدام زنی را سراغ دارید که با معشوقهٔ همسرش این‌طور دل بدهد و قلوه بگیرد؟ مگه اینکه بخواهید چنین نکبتی را باب کنید!
به هر حال نه شخصیت همسر علی واقعی و باورپذیر است و نه شخصیت دختر جدید. ضمن اینکه اساساً تکلیف و شکل رابطهٔ این دو با علی هم روشن نیست.
به وقت هنجارشکنی
فیلم با برهنه شدن بی‌دلیل علی آغاز می‌شود. در صحنه‌ای دیگر هم او و دوستش را در استخر می‌بینیم، بدون اینکه این صحنه نقشی در پیشبرد داستان داشته باشد. اگر فقط در همین فیلم برهنگی بی‌دلیل را شاهد بودیم، شاید با اغماض از کنار آن می‌گذشتیم. اما با احتساب اینکه تقریباً در تمام فیلم‌های امسال جشنوارهٔ فجر، صحنه‌ای غیرضروری و بی‌دلیل از برهنگی وجود دارد، اجازه بدهید سخت‌گیرانه‌تر به موضوع نگاه کنیم. مثلاً از نگاه قبح‌شکنی و عادی‌سازی!
سیگار کشیدن دخترها را شاید این روزها بیشتر از قبل در جامعه ببینیم. اما خوشبختانه هنوز قفل این مرحله در بسیاری از خانواده‌ها باز نشده. به تصویر کشیدن صحنه‌های سیگار کشیدن خانم‌ها در فیلم‌ها، به این هنجارشکنی کمک می‌کند.
در بخشی از فیلم طوری برای غلبه بر ناراحتی‌ها، فراموش کردن مشکلات و احساس سرخوشی، نسخهٔ مصرف مواد مخدر و نوشیدنی‌های الکلی تجویز می‌شود که آدم ناخودآگاه دلش می‌خواهد دست‌کم یک بار این نسخه را اجرا کند تا نتیجه‌اش را ببیند!
جای خالی حس خوب
ما می‌کوشیم حتی با ذره‌بین، حس خوب را از لابه‌لای تلخ‌ترین و بی‌محتواترین فیلم‌ها بیرون بکشیم. اما گاهی واقعاً قلم‌مان بی‌کار می‌ماند و چشم‌مان به پردهٔ سینما خشک می‌شود، در حالی که بخش «حس خوب»مان خالی مانده است! درست مثل این فیلم...
از دیالوگ‌های تلخ تا جلوه‌های مختلف زندگی سرشار از پوچی و ناامیدی. مثلاً وقتی دختر از امید به آینده و زیبایی زندگی حرف می‌زند، مرد در پاسخ می‌گوید: «دنیات شبیه دنیای پری‌هاست!». یعنی امید معادل افسانه و رؤیاست!
یکی از مصادیق پوچی و ناامیدی مرد، تمایل او به خودکشی و آویختن طناب دار از سقف اتاقش است. در جای جای فیلم حرف‌هایی گفته می‌شود که از یک روح بی‌اخلاق و به بن‌بست رسیده حکایت دارد. مثل: «زندگی بی‌رحمه. اگه نکشی کشته میشی.»، «گوشتی خوردن داره که خودت کشته باشی.» و...
مرد در اعتراض به نگرانی عمه‌اش می‌گوید: «می‌خوام هر کاری دوست دارم بکنم، بدون اینکه نگران باشم کسی نگرانم میشه. دوست ندارم کسی بهم وابسته بشه و خودم به کسی وابسته بشم.». این رویکرد چه جایگاهی در زندگی خانوادگی دارد؟ آیا این نگاه از یک شخصیت مسئولیت‌پذیر و پایبند به خانواده نشأت می‌گیرد؟
تمام این نکات را بگذارید کنار این نکته که چنین شخصیتی با ویژگی‌هایی که وصفش رفت، انسانی جذاب و اصطلاحاً باحال معرفی می‌شود!
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: فیلم چرا گریه نمی کنی پوچ گرایی همسر علی فیلم ها بچه دار حرف ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۲۸۰۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رفع چاله‌های بزرگ مسکن مهر در دولت سیزدهم
مدیرعامل صندوق ملی مسکن با اشاره به وجود چاله‌های بزرگ در برخی پروژه‌های مسکن مهر، گفت: از محل منابع صندوق ملی مسکن تاکنون ۹۷۰۰ میلیارد تومان برای تکمیل این طرح تخصیص یافته است. - اخبار اقتصادی -
محمدرضا مهدیار اسماعیلی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم در خصوص روند ایجاد صندوق ملی مسکن، اظهار کرد: صندوق ملی مسکن بر اساس تصویب قانون جهش تولید مسکن شکل گرفت و ماده 3 این قانون تصریح می‌کند برای تجمیع و تخصیص بهینه منابع بخش صندوق صندوق تاسیس می‌شود.
وی با بیان اینکه به این ترتیب صندوق مذکور در نظام اداری کشور پا به عرضه وجود گذاشت، ادامه داد: از ابتدای آبان‌ماه 1401 پس از تاسیس اساسنامه، صندوق را در نهضت ملی مسکن تاثیرگذار دیدیدم. قبل از آن هم در قالب حساب ملی مسکن عملیات شکل گرفت و پشتیبانی‌ها و حمایت صندوق ملی مسکن با هدف کمک و تسریع فرآیندهای نهضت ملی مسکن به ثمر نشست.
وی با یادآوری اینکه ابتدا اعدادی که به صندوق وارد می‌شد با دستور وزیر راه و شهرسازی و ذی‌حساب مسئول مالی صندوق برای پروژه‌ها تخصیص می‌یافت، افزود: پس از شکل گرفتن ارکان صندوق، وظایف از حالت بالقوه در اساسنامه ظهور کرده و بالفعل شد. امروز وظیفه صندوق به‌عنوان نهاد تامین مالی عملیات نهضت ملی مسکن در چند بخش مختلف از جمله دهک‌های کم‌درآمد یک تا 4، خدمات عمومی و احداث ابنیه و سرانه‌های عمومی، انتقال زیرساخت به شهرهای جدید و رفع موانع که از سازوکارهای قبلی تامین مالی بخش مسکن مقرر نبود، شکل گرفته و در حال انجام است.
مدیرعامل صندوق ملی مسکن با بیان اینکه بزرگترین مشکل مسکن مهر یعنی عدم توجه به سرانه‌های آموزشی، درمانی، رفاهی و... را در نهضت ملی مسکن برطرف کرده‌ایم، اضافه کرد: در این راستا ارقام قابل توجهی را برای ساخت مسجد، مدرسه، درمانگاه، فضای سبز و .. تخصیص می‌دهیم. در طرح مسکن مهر، ساختمان‌ها ساخته شده اما هیچ سرانه‌ای ندارد، اما این مسئله مهم در نهضت ملی مسکن انجام می‌شود. حتی برای موارد ضروری مانند نانوایی و خواروبار فروشی ضرورت‌ها و الزامات را در پروژه‌های نهضت ملی مسکن در نظر گرفته‌ام.
اسماعیلی با یادآوری اینکه تمام عملیات تامین مالی نهضت ملی مسکن بر عهده صندوق ملی مسکن است، گفت: پروژه‌هایی که در اطراف بافت فرسوده سخت می‌شود، مشکل برق،آب، زیرساخت و ... را ندارند. زمانیکه مکان جدیدی را شناسایی می‌کنیم انتقال آب، برق و زیرساخت‌ها هزینه‌های سنگینی را در بر دارد. وزارت نیرو با اجرا ماموریت‌ها با مشکلاتی در مسکن مهر مواجه بود. این مسئله الان تا حد زیادی برطرف و برای ان چاره‌جویی شده است. بر این اساس یک سوم هزینه‌های مربوط به زیرساخت پروژه‌های نهضت ملی مسکن را بر عهده گرفته و این الگو را پیش می‌بریم.
وی با اشاره به تکمیل واحدهای مسکن مهر، گفت:آورده متقاضی در این پروژه‌ها تکمیل شده و اقساط را پرداخت می‌کند. وام این پروژه‌ها به‌طور کامل پرداخت و در پروژه صرف شده است. اما با این پروژه به اتمام نرسیده است. برای رفع این مشکل، عملیات تامین مالی از مسیر صندوق ملی مسکن این امکان را برای شهرهای جدید و سازمان ملی زمین و مسکن فراهم کرد تا بتوانیم این مسائل را برطرف کنیم. در یک نمونه مسئله آسانسور پروژه‌های مسکن مهر بود.
وی توضیح داد: 3700 پروژه مسکن مهر داریم که آسانسور آنها به اختلال خورده و عملاً از محل آورده متقاضیان تامین منابع مالی امکان‌پذیر نبود.
وی در پاسخ به این پرسش که 3700 پروژه شامل چه تعداد واحد مسکن مهر است، گفت: پروژه‌ها از 8 واحدی تا 60 واحد هستند، به‌طور متوسط حدود 60 هزار واحد می شود. به‌عنوان مثال پروژه‌های مسکن مهر فاز 11 پردیس مشکل آسانسور دارند، در برخی شهرهای پروژه‌های بلوک‌های بالای 4 طبقه مشکل آسانسور دارند.
اسماعیلی در پاسخ به این پرسش که کل اعتبار هزینه شده برای مساکن مهر نیمه‌تمام چه میزانی بوده است، اظهار کرد: برای مسکن مهر استان‌ها 3700 میلیارد تومان تزریق منابع مالی صورت گرفته است. 4000 میلیارد تومان نیز برای شهرهای جدید تخصیص یافته است. اگر تکمیل آسانسورها که حدود 2000 میلیارد تومان پیش‌بینی می‌کنیم، در مجموع تاکنون حدود 9700 میلیارد تومان از محل منابع صندوق برای تکمیل مسکن مهر هزینه شده است.
وی یادآور شد: در مجموع 127 هزار واحد مسکن مهر رفع مشکل و با اندک هزینه تکمیل شده‌اند. برخی پروژه‌ها روی پیشرفت 70 درصد و برخی واحدها روی پیشرفت 50 درصد باقیمانده‌اند که طبیعتاً منابع مالی بیشتری می‌خواهد.
وی بیان کرد:بخش آخر مسکن مهر که آنرا هسته سخت می‌بینیم آن دسته از پروژه‌هایی است که مشکل حقوقـی دارند و خارج از وزارت راه و شهرسازی است. مثلاً هیئت مدیره تشکیل، اما پروژه رها شده است. نه هیئت مدیره قبلی عزل شده و نه کسی آمده پروژه را تکمیل کند و پیشرفت فیزیکی واحدها خیلی پایین است.
مدیرعامل صندوق ملی مسکن اضافه کرد: این پروژه‌ها خیلی از ما هزینه و انرژی خواهد برد. برای رفع این مشکل راهکار پیدا کنیم. وقتی ساخت هر متر مسکن 300 هزار تومان بوده، متقاضی 300 هزار تومان یعنی به اندازه 10 متر پرداخت کرده است. الان که ارزش هر متر 12 میلیون تومان است باید اندازه 100 میلیون تومان کار جلو رفته باشد، اما کاری پیش نرفته است. برای این پروژه‌ها باید عدد قابل توجهی را به‌صورت بلاعوض هزینه کنیم.
مشکلات بزرگ برخی پروژه‌های مسکن مهر
اسماعیلی تاکید کرد:کسی نیست این پروژه‌ها را بسازد. یا باید زمین برگردد یا اینکه در قالب نهضت ملی مسکن پروژه جدید تعریف شود. منابع این پروژه یا اتلاف شده یا خرج کار دیگری شده است که باید دستگاه قضایی آنرا احقاق حق کند و به‌موازات صندوق ملی مسکن کمک کند.
وی با بیان اینکه 240 هزار واحد مسکن مهر نیمه تمام داشتیم که حدود 120 هزار واحد آن تحویل شده است، تصریح کرد: حدود 120 هزار واحد دیگر باقیمانده است، فکرمی‌کنم بتوانیم نیمی از واحدها را بدون افتادن در چاله‌های بزرگ رفع کنیم و به حدود 50 هزار واحد برسانیم. احتمالاً مشکل واحدهای باقیمانده بسیار بزرگ باشد و باید راهکارهای مورد به مورد داشته باشیم و نمی‌توانیم یک نسخه واحد برای آنها داشته باشیم.
وی بیان کرد: به‌نظرم اگر واحدهای دارای مشکلات بسیار بزرگ را فاکتور بگیریم، در سال جاری بتوانیم مسکن مهر را تمام کنیم.
رئیس هیئت عامل صندوق ملی مسکن در ادامه با اشاره به اینکه بخشی از منابع مورد نیاز تکمیل پروژه‌های مسکن مهر از محل فروش برخی منابع سازمان ملی زمین و مسکن انجام شده است، اظهار کرد: صندوق ملی مسکن برای تسریع در عملیات اجرایی منابع مالی را زودتر به پروژه‌ها تزریق می‌کند تا در ادامه سازمان و دستگاه‌های دولتی از جمله ملی زمین و مسکن به تعهدات خود عمل کند.
اسماعیلی درباره شهرهای جدید گفت: در شهرهای جدید، به‌دلیل نوع توپولوژی و توسعه که هنوز بسیاری از زمین‌های آن به قیمت نرسیده در شورای عالی مسکن مطرح و جمع‌بندی شد اگر این زمین‌ها برای گردش منابع به‌فروش برسد، احتمالاً با اتلاف منابع دولت مواجه می‌شویم و به ثمن بخس به فروش می‌رسد. جمع‌بندی این شده که بخشی از زمین‌ها با استعداد که می‌توانیم آنها را در آینده با قیمت بالاتر و با حفظ منافع دولت، به فروش برسانیم به صندوق ملی مسکن واگذار شود. صندوق نیز به ازای این زمین تامین منابع کرده و بعدا زمین‌ها را به فروش خواهد رساند.
انتهای پیام/
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند